Viðvík restaurant – Hellissandi
Enn ein perlan á Snæfellsnesi er veitingastaðurinn Viðvík. Ég hefði ekki trúað því hversu undursamlegir veitingastaðir væru á þessu svæði fyrr en við fórum að ferðast þarna um í sumarfríinu okkar. Ég hugsa það líði ekki á löngu þar til ég þarf í heimsókn aftur, þó það væri ekki nema aðeins til að gæða mér á þessum dýrindis veitingum og keyra svo aftur í bæinn.
Viðvík er fallegur og notalegur fjölskyldurekinn veitingastaður með stórbrotið útsýni til Snæfellsjökuls, yfir Breiðafjörð og Krossavík. Veitingastaðurinn er aðeins opinn yfir sumartímann (frá maí til september) og stendur í fallegu nýuppgerðu húsi við þjóðveginn. Húsið var byggð árið 1942 og í því stóð áður sveitabær sem bar nafnið Viðvík og þannig kom nafnið á veitingastaðnum til.
Parið Aníta Rut og Gils Þorri ásamt bróður Gils, Magnúsi Darra og maka hans Helgu, eiga staðinn og hafa staðið vaktina hvern einasta dag yfir sumartímann síðan staðurinn var opnaður. Þau keyptu jörðina og gamla sveitabæinn í ágúst 2016, byrjuðu framkvæmdir í upphafi árs 2017 og veitingastaðurinn fallegi var opnaður um sumarið sama ár.
Gils Þorri er yfirkokkur á Viðvík en hann lauk sveinsprófi í matreiðslu árið 2014. Lögð er áhersla á góða þjónustu og frábæran mat í hlýlegu og fallegu umhverfi. Matseðillinn er lítill og hnitmiðaður og gæði hráefna í fyrirrúmi. Við pöntuðum okkur fjölbreytta rétti og allir voru yfir sig hrifnir. Ég hef ekki getað hætt að hugsa um Tempura þorskinn síðan við vorum í heimsókn og þyrfti mögulega að athuga með heimsendingarþjónustu í Mosfellsbæ, hahaha!
Fagmennska og gæði fram í fingurgóma eru orð sem lýsa Viðvík og þeirra þjónustu best. Diskarnir voru hver öðrum betri og fallegri og hér fyrir neðan kemur sýnishorn af þeim réttum sem við smökkuðum.
ÞORSKUR: Steiktur þorskhnakki, perlubygg, brennt smjör, kapers og möndlur. Þessi fiskur var hreint út sagt unaðslegur, stökkur að utan, mjúkur að innan og rjómakennt bygg í bland við kapers…..namm!
ÖND: Hægeldað andalæri, jerúsalem ætiþislar, grænkál og appelsínugljái. Hversu fallegur er þessi réttur! Hér kláraðist í það minnsta hver einasti biti svo það segir það sem segja þarf.
Grísasamloka: Rifið grísakjöt, sýrt rauðkál, japanskt majónes og BBQ sósa, borið fram í brioche brauði. Ég er auðvitað löööööngu forfallinn „pulled pork“ aðdáandi síðan ég bjó í Bandaríkjunum og þessi samloka sko, namm hún var góð!
Viðvík býður upp á guðdómlegt sushi! Hér fyrir neðan koma þeir bitar sem við pöntuðum. Þeir voru allir dásamlegir, virkilega ferskir og góðir með gæðahráefni.
Sterkur túnfiskur: Túnfiskur, vorlaukur, chili, majónes, sesam og masago.
Kalifornía: Tígrisrækja, avókadó, japanskt majónes og sesam.
Lax: Lax, rjómaostur, gúrka og sesam.
Þorskur: Tempura þorskur, paprika, teriyaki og wakame.
Stelpurnar fengu sér annars vegar fisk & franskar og hins vegar samloku með skinku og osti og voru hæstánægðar. Þessar franskar eru „eitthvað annað“ eins og sú eldri sagði, ofur stökkar og extra góðar!
Einföld krakkasamloka er fallegri og betri á Viðvík en á mörgum öðrum stöðum. Smáatriðin sjáið þið til!
„Fish & chips“ stendur alltaf fyrir sínu hjá mínum stelpum og ferskur fiskur er hér lykilatriði.
Börnin fá meira að segja safa í gullfallegum glösum!
Ég er auðvitað algjör eftirréttakona og pöntuðum við einn af hverjum eftirrétti til að deila eftir frábæra máltíð. Ís, súkkulaðikaka eða créme brulée, þetta var allt geggjað! Aníta var síðan svo góð að senda mér uppskriftina af lakkrís Créme brulée-inu sem ég þarf klárlega að leika eftir við tækifæri, namm!
Súkkulaði: Volg súkkulaði brownie, rabbarbari og jógúrtís. Þessi kaka var æðisleg, smá piparmyntukeimur og þurrkuð ber fóru einstaklega vel með ísnum.
Créme brulée: Þetta er créme brulée með lakkrískeim, einn besti eftirréttur sem ég hef smakkað! Þarf klárlega að reyna að leika þessa snilld eftir hér á blogginu fljótlega.
Ís fyrir börnin, súkkulaði og mangó! Elska þegar krakkar frá fallegan mat í fallegum skálum!
Það er sannarlega hægt að mæla með heimsókn á Viðvík restaurant ef þið eigið leið um Snæfellsnesið.
Hér er síðan matseðillinn fyrir áhugasama.
