Dagsferð í Landmannalaugar að Grænahrygg með Fjallhalla Adventures
Hægt er að skoða ýmis myndbönd og myndir af gönguferðum í Highlights á Instagram hjá Gotterí og gersemum.
Ég veit ekki alveg hvar ég á að byrja núna!
Eftir að hafa farið í eina mögnuðustu gönguferð lífs míns um helgina ákvað ég að heppilegt væri að hefja formlega þennan hluta síðunnar. Hér kemur því fyrsti formlegi gönguferðarpósturinn fyrir ykkur að njóta með allt of mörgum myndum því ég hreinlega gat ekki hætt að mynda, slík var fegurðin!
Ég fór í dagsferð í Landmannalaugar að Grænahrygg með ferðaþjónustufyrirtækinu Fjallhalla Adventures eftir að hafa rekist á nokkrar spennandi dagsferðir hjá þeim á Facebook sem mér leist vel á. Ég hafði séð myndir vikunni áður hjá fyrrum bekkjarsystur minni úr MPM náminu, henni Evu og var gapandi af undrun yfir þessari fegurð. Ég hafði aldrei áður heyrt talað um Grænahrygg, hvað þá séð hann….sem ég skil ekki alveg, því þetta er mögulega eitt það fallegasta náttúruundur sem ég hef séð á lífsleiðinni. Ég fór því að „gúggla“ og datt inn á göngurnar hjá Fjallhalla.
Um miðjan dag á laugardegi náði ég að fá Írisi Thelmu vinkonu til að hoppa með mér á vagninn og við skráðum okkur í göngu frá 07:00-22:00 daginn eftir! Sumarið er jú ekki búið að vera með sérstaklega trausta veðurspá en viti menn, það átti að vera þurrt og mögulega sjást til sólar svo við gripum tækifærið. Við stukkum í búð, keyptum tilbúna pastabakka, flatkökur og annað snarl fyrir ferðina og tíndum saman göngudótið. Eftir að hafa sofið nokkra klukkutíma hittum við skemmtilegan hóp og frábæra leiðsögumenn á vegum Fjallhalla.
Við keyrðum í þoku og sudda niður Kambana og austur eftir. Eina sem við vonuðumst til var að himininn myndi tæta þetta af sér þegar liði á daginn því það er svo gaman að fá gott útsýni í svona göngum. Þegar við nálguðumst Hrauneyjar keyrðum við hreinlega upp úr þokusuddanum í heiðbláan himinn og töluvert hærra hitastig en við áttum von á. Þetta var algjört draumaveður og meira en helmingurinn af aukafatnaðinum var skilinn eftir í rútunni áður en við lögðum af stað.
Við keyrðum framhjá skálasvæðinu í Landmannalaugum og aðeins innar áður en við lögðum af stað inn Halldórsgil. Næst þveruðum við Sveinsgil sem annars liggur upp að Torfajökli og gengum þá að Kanilhrygg og Grænahrygg. Þegar að Grænahrygg var komið óðum við Jökulgilskvíslina til þess að komast alveg að þessari perlu og tókum nestispásu. Við höfðum frjálsan tíma og við vorum nokkrar sem gengum upp með hryggnum vinstra megin til að fá magnað útsýni yfir Landmannalaugar. Á bakaleiðinni fórum við síðan Jökulgilið tilbaka og óðum Jökulgilskvíslina að minnsta kosti 10 x í nokkurra manna keðjum, stundum bara upp að hnjám en stundum töluvert lengra. Gangan var í heildina um 17 kílómetrar.
Spáð og spekúlerað.
Hef engin orð til að lýsa þessari fegurð.
Sjáið þetta landslag!
Landmannalaugar og Grænihryggur eru staðir sem allir verða að prófa að heimsækja.
Um hásumar er enn að finna snjó þarna á hálendinu.
Því er gott að fara í skipulagða ferð með leiðsögumönnum til að gæta fyllsta öryggis.
Eftir dágóða göngu byrjar að glitta í dásemdina….
Þegar búið er að þvera Sveinsgilið og ganga áleiðis blasir þessi dásemd við, alltaf nær og nær. Kanelhryggur þarna fyrir framan og Grænihryggur fyrir aftan. Þetta er alveg magnað, ég grínaðist með það að þetta væri eins og blágræn risaeðla eða risaslanga sem lægi þarna í fjallinu.
Þetta er svo fallegt að það nær engri átt!
Ég gat ekki hætt að mynda svo þið fáið elsku Grænahrygginn frá ÖLLUM áttum!
Ef þið viljið vita af hverju Grænihryggur er grænn mæli ég með því að þið kíkið á Vísindavefinn! Bergið í Grænagili og Grænahrygg er gler-túff og græni liturinn stafar af dálitlu tvígildu járni í glerinu.
Nestispása!
Sjáið þessa steina….grænbláa bergið mætir síðan Jökulgilskvíslinni og þar er þessa fegurð og fallegu steina að finna, ég ætlaði ekki að tíma að fara….ég er að segja ykkur það!
Við stoppuðum í um klukkustund við Grænahrygg og ég mæli klárlega með því að taka sér tíma þarna uppfrá og skoða hrygginn frá öllum áttum, steinana, litina, sjá hvar hann mætir Jökulgilskvíslinni og bara njóta!
Það beið okkar hins vegar leiðangur tilbaka inn með Jökulgilinu svo eftir klukkutíma sögðum við þetta gott og héldum áfram förinni.
Gott er að hafa með sér góða vaðskó í ferð sem þessa. Ég tók þessum leiðbeiningum mjög bókstaflega (eins og margir aðrir í ferðinni) og tók strandvaðskó í verkefnið. Við gengum hins vegar það oft yfir Jökulgilskvíslina að mun betra hefði verið að hafa bara létta íþróttaskó og aukasokka til að vaða í svo ég mæli með því fyrir ykkur sem eigið þessa dásemd eftir…..já og fyrir sjálfa mig þegar ég fer næst!
Maður gleymir því alveg hvað klukkutímarnir og kílómetrarnir líða hratt í svona umhverfi!
Fegurð hvert sem litið er.
Mikilvægt að stoppa og drekka þetta umhverfi í sig!
Þakklát sit ég og skrifa þessa grein, það eru forréttindi að geta hreyft sig og látið drauma sína rætast!
